«مَن تَرَکَ القَصدَ جارَ؛ هر کس اعتدال را رها کرد به وادی جور و ستم افتد.»

برای راه یافتن به ساحت مقدس این فراز از کلام امیرالمؤمنین‌علیه‌السلام، نیاز به یک مقدمه‌ای هست تا هم جایگاه و اهمیت این فراز از نامه، روشن شود، و هم این کلام برای ما دلنشین‌تر و کاربردی‌تر شود.

قبحِ «جور»

بین ظلم نسبت به خود و ظلم و جور نسبت به دیگران تفاوت زیادی است. «جور» و ستم به دیگران، از گناهانی است که احتراز از آن برای مؤمنین، بسیار پر اهمیت است. ظلم به دیگران از گناهانی است که حتی می‌توان گفت تقریباً توبه ندارد و آثار سوء دنیوی و معنوی آن حتماً دامنگیر ظالم خواهد شد.

اثر دنیایی جور: شما اگر به کسی ستم کنید تا زمانی که در دنیا هستید حتماً آثار آن به شما برمی‌گردد و اگر نصیب شما هم نشود، به فرزندانتان خواهد رسید. حساب و کتاب‌های ظلم و جور، در دنیا بسیار دقیق است و آثارش حتماً در دنیا به شما خواهد رسید.

اثر معنوی جور:  ظلم از نظر معنوی هم آثار زیان باری دارد.

پناهیان

ادامه مطلب...

 فرمودند: مسائل و احکام اعتقادى و عملى دین را فرا گیرید، چون که شناخت احکام و معرفت نسبت به دستورات خداوند، کلید بینائى و بینش و اندیشه مى باشد و موجب تمامیّت کمال عبادات و اعمال مى گردد؛ و راه به سوى مقامات و منازل بلندمرتبه دنیا و آخرت است .

فرمودند: هرکس به راءى و سلیقه خود اهمیّت دهد و در مسائل دین به آن عمل کند هلاک مى شود، و هرکس اهل بیت پیغمبر صلى الله علیه و آله را رها کند گمراه مى گردد، و هرکس قرآن و سنّت رسول خدا را ترک کند کافر مى باشد.

فرمودند: از شیعیان و دوستان ما نیست ، کسى که هر روز محاسبه نَفْس و بررسى اعمال خود را نداشته باشد، که اگر چنانچه اعمال و نیّاتش خوب بوده ، سعى کند بر آن ها بیفزاید و اگر زشت و ناپسند بوده است ، از خداوند طلب مغفرت و آمرزش کند و جبران نماید.

فرمودند: موهاى بدن زیر بغل و اطراف عورت چنانچه بلند شود سبب قطع و کمبود آب کمر، سستى مفاصل استخوان و ضعف سینه و گلو خواهد شد، استعمال نوره سبب تقویت تمامى آن ها مى باشد.

فرمودند: ایمان ، یک درجه از اسلام بالاتر است ؛ تقوى نیز، یک درجه از ایمان بالاتر؛ یقین ، یک درجه از تقوى بالاتر و برتر مى باشد و درجه اى کمتر از مرحله یقین در بین مردم ثمره بخش نخواهد بود.

کانون نوسازی معنوی بسیج دانشجویی دانشگاه شهید باهنر کرمان

امام خمینی (ره)  نوسازی معنوی را مقدم بر نوسازی مادی می‏دانند و علاوه بر نوسازی و تحول اخلاقی، به معنای خودسازی و دگرسازی (ج‏17ص‏25) تاکیدی عمده دارند. در رابطه بانوسازی آموزشی، ایشان دانشگاهها را عامل حفظ و بقای انقلاب می‏دانند (ج‏19ص‏253) و "بر اصلاح دانشگاهها و تربیت دانشجویان" (ج‏8 ص‏53) تاکیدی وافر دارند که در این رابطه برای رسالت و مسئولیت‏خطیر دانش‏پژوهان و تعهد مراکز آموزشی در تربیت افراد متعهد و تحویل آنان به جامعه اسلامی اهمیتی ویژه قائلند. (ج‏17ص‏26). از سوی دیگر امام خمینی مبنای نوسازی حقوقی را مسالمت جویی و عدم اتکال دولت‏به سرنیزه (ج‏15ص‏182) از یکسو و قانونمندی و قانونگرایی از سوی دیگر می‏دانند و در مورد اخیر ضمن تاکید بر اجرای قانون توسط هر کس به نحو احسن، تدوین قانون اساسی را عامل تداوم پیروزی انقلاب و"تحصیل قانون اساسی را ضامن استقلال کشور" می‏دانستند (ج‏7ص‏155و 162)